Eerste stappen naar energiebehoud voor geboortewerkers
Zorg dragen voor jezelf start in het bewust kiezen van jouw 'plek'.
Ook ik ben als geboortewerker vol enthousiasme het werkveld ingedoken... en zoals menigen onder jullie misschien weten is mijn doula- & coachingswerk niet mijn eerste playground binnen zorg & coaching.
Ik kan daar alleen maar over zeggen hoe dankbaar dat ik daarover ben!
Mijn eerste stappen heb ik gezet als ergotherapeut, kind- & jongerencoach, trainer rond hooggevoeligheid, burn-out, bore-out, trauma... en als trainer-coach. Deze loopbaanstappen cultiveerden mijn persoonlijke transformatie... en het was/is heftig. Tegelijkertijd geeft het me wel de kans om duurzame keuzes te maken in mijn bijdrage als doula & mamacoach.
Voor zolang ik mij in de wereld van de geboortewerkers bevind, ben ik gefascineerd door de passie & het vuur waarin eenieder zich inzet. Ik vind dit zelf iets ontzettend mooi & toegegeven ik ben zot van vuur om zoveel redenen. Ik voel dat ik er ook verdrietig van kan worden als ik zie dat dit vuur uitgedoofd geraakt of net excessieve vlammen aanneemt waardoor het jezelf ontzettend schaadt of kan schaden.
Een burn-out of bore-out, een aanhoudende spanning, ongezonde dynamieken, kritiek die lang blijft hangen, aanslepende vermoeidheid,... het zou een uitnodiging kunnen zijn om je energiebehoud te verzorgen
Energiebehoud gaat voor mij metaforisch over dat vuur nl. dat het niet uitgedoofd geraakt noch dat het een excesse wordt en in beide gevallen dus schadelijk is.
Een belangrijke stap in dat energiebehoud is jezelf behoeden voor "drama-situaties".
Ik neem je even mee in wat ik bedoel met "dramasituaties". Gezien onze veelal verzorgende rol als geboortewerker, doula, vroedvrouw, arts,... is de verleiding (onbewust) groot om in een reddersrol terecht te komen. Op zich is dit niet zo erg als dit een keertje gebeurt. De valkuil zit in er in dat we ons hier niet van bewust zijn & het daardoor gemakkelijk een gewoonte wordt om die reddersrol (chronisch) op te nemen. Deze dynamiek komt niet alleen jezelf ten koste, ze is ook nefast voor je omgeving, in dit geval voor je cliënt, patiënt & de overige zorgverleners waarmee je samenwerkt & uiteindelijk ook voor je persoonlijke omgeving.
Als jij jou in de reddersrol stelt dan mag je ervan uit gaan dat iemand gered moet te worden, het 'slachtoffer'. Hebben we aan de ene 'polariteit' een slachtoffer dan hebben we ook de andere 'polariteit' van de dader. We komen op die manier terecht in een driehoek-dynamiek die voorkomt dat we komen tot een constructieve oplossing omdat traumareacties de bron vormen om deze dynamiek te onderhouden. Sterker nog als jij die reddersrol op jou neemt dan wordt er een afhankelijkheid gecreëerd met je klant (hier het slachtoffer).
Wat jijzelf, als geboortewerker, kunt doen om uit die redderspositie te blijven.
Graag wil ik delen dat ik geen oordeel wil koppelen aan die redderspositie. Dit zou enkel maken dat ik deze dynamiek an sich al wakker maak. Ik wens enkel uit te nodigen om onszelf bewust te maken van deze rol & positie. Verder zijn er wel een aantal suggesties die jou kunnen gidsen om te proberen zoveel mogelijk bij jezelf te blijven i.p.v. deze 'verantwoordelijkheid' op jou te nemen.
Tracht uit het idee van 'schuld' te blijven. Ikzelf geef regelmatig mee aan mijn dochters 'schuld bestaat niet voor het universum'. Het is de polarisatie van geloofsystemen die 'schuld & onschuld' hebben gelanceerd. De drijvende motor van onze dramadriehoek is het proberen vinden van de schuldige. Dus misschien laten we dat gewoon ;)
Nodig jezelf uit bewust te worden van wat jou drijft als geboortewerker, wat is jouw motivatie? De kans is er dat er een aantal drijfveren zijn die maken dat je als-vanzelf in die reddersrol terecht komt. Dieperliggend zijn overtuigingen de basis. Je kan deze onderzoeken & eventueel (met hulp) kunt herschrijven.
Laat de verantwoordelijkheid bij de ander. Wanneer jij de verantwoordelijkheid overneemt dan bevind je jezelf niet meer in de coachend positie. Iets wat misschien een eye-opener kan zijn voor de doula's onder ons die eigenlijk geboorte-COACH zijn. Er is een duidelijk verschil tussen zorg, therapie & coaching. Allen zijn ok, het is de vraag aan jezelf op welk spectrum jij je wenst te bewegen of beweegt & voor jezelf telkens een duidelijk onderscheid te maken.
Doe aan zelfzorg! Deze klinkt zo'n cliché & toch is het zo belangrijk. Zelfzorg gaat ook over een bad nemen, een boek lezen, vroeg naar bed gaan, een fijne uitstap maar gaat ook & misschien vooral over ZELFVERBINDING. Verbinden met jezelf om regelmatig in te voelen hoe het werkelijk met je gaat: hoe je je voelt, wat je nodig hebt en hoe je daar zelf aan tegemoet kunt komen. Lang leve de verbindende communicatie die je toepast op jezelf.
Ik ben me ervan bewust dat zo'n artikel gemakkelijk een shaky-waky effect kan creëren. We voelen ons soms als het ware gekatapulteerd in patronen die we dan opeens blijkbaar mogen onderzoeken. Doe dit op je eigen manier & resoneert dit artikel niet voor jou, dan is ook dit OK.
Fonkelt het om meer te weten te komen over dit thema als geboortewerker? Stuur me graag een mailtje met je vraag naar hello@wondermamas.be of laat gerust je comment hier achter.
#doulalife #doula #zelfzorg #heling #energiebehoud #burnoutpreventie #geboortezorg #vroedvrouw #gynaecoloog #geboortewerker